pasgeboren

13 maart,

De eerste dag en nacht zijn heel goed verlopen. Silke geeft al geweldig melk en de pupjes zijn tevreden. Het is wel weer wennen en buitengewoon vermoeiend om de nachten wakker te blijven. Maar er moet bij gezeten blijven, want het is te belangrijk dat de melk volledig op gang komt. Daarvoor moeten de pups gemiddeld ieder uur aangelegd worden, dag en nacht. En de melk schiet het beste toe wanneer ze allemaal tegelijk gaan liggen zuigen. Daarnaast is er gevaar voor doodliggen. Dit zal een Newfymoeder nooit met opzet doen, maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Al met al is er de eerste 2 levensweken 24 uur per dag direct toezicht, en zelfs voor een kort toiletbezoek wordt er afgelost. Dit is buitengewoon vermoeiend, zeker omdat dit momenteel in principe allemaal op mij neerkomt, maar we nemen geen risico's en zien duidelijke verschillen met fokkers die dit niet op deze manier doen. Maar goed, zo missen we geen seconde, en in no-time ken ik de kindertjes van binnen en van buiten! Overdag kan ik afgelost worden voor een paar uurtjes, maar vandaag heb ik er geen tijd voor gehad. Nu heeft Ricardo mij wel van half 4 tot half 6 vanmorgen afgelost, en met die twee uurtjes slaap kan ik het er momenteel vrij aardig mee volhouden. Mama Silke is al heel bedreven in haar moederschap, en wat zijn we trots op haar! Vanmiddag heb ik haar weer lekker gewassen , althans haar staart en haar achterbenen/broek, want ze heeft nog erg veel uitvloeiing. Dat is normaal, en in de eerste week moet haar achterkant dan ook iedere dag gewassen worden met het oog op de hygiëne. Daarna 2-3 weken om de 2-3 dagen.

In de afgelopen nacht heb ik een film van de geboorte samengesteld. Deze staat op de pagina Geboorte, en vannacht ga ik de fotovariant maken en op deze pagina erbij plaatsen. Ook morgen dan op die pagina nog even iets nieuws. Maar daarna komen de updates enkel op deze pagina "pasgeboren". Vandaag is trouwens ook de pagina "Groeitabel" online gezet.

Veel lees en kijkplezier, en ik sluit af met enkele foto's van vandaag.

Tot morgen!

14 maart,

Vannacht voelde Silke zich een stuk beter. Gisteren namelijk had ze erg veel last van naweeën. Vervelend, maar ook wel heel normaal want na iedere voeding moedermelk trekt de baarmoeder zich samen, en dat geeft erge buikpijn. Het zal in de komende dagen nog wel zo blijven, maar je merkt nu al dat het wat minder heftig wordt.

De pupjes zijn intussen allemaal alweer in gewicht toegenomen, en al is het een klein beetje (gemiddeld 30-50 gram) het feit dat ze aankomen is al helemaal geweldig, want vaak zie je dat ze de eerste dag of 2 dagen juist een klein beetje afvallen omdat de melk nog op gang moet komen. Onmiddelijk beginnen met flesjes bijgeven is zeker niet gewenst, want de hondenmoeder gaat melk produceren n.a.l. van de vraag ernaar. Dus daarom is het ook zo belangrijk dat we haar pups dag en nacht en allemaal tegelijk(!) met grote regelmaat (ieder uur/anderhalf uur) aanleggen. De vermoeienissen zijn groot, maar het resultaat ook, en daar doen we het voor! Heerlijk als de pupjes dan zo tevreden zijn, en ook mama Silke geniet er met volle teugen van.

Omdat de pupjes zo tevreden zijn gaan ze mooi verspreid in de werpkist liggen, ze hebben het behaaglijk en hun buikjes zijn gevuld. Langzaam en slaperig "tijgeren" ze door de werpkist tot ze een heerlijk plekje hebben gevonden. Dat is vaak over of tussen moeders benen, maar ook zien we de pupjes soms onder een oorflap van mams kruipen, en vannacht lag er een zelfs over haar snoet! Silke geniet daar zichtbaar van en ik had het graag vastgelegd op foto of film, maar ik was bang dat ze er wakker van werd. Gisteren heb ik wel een leuke foto gemaakt, deze siert vandaag ons puppydagboek. De moederliefde straalt van onze mama af, al deed ze hier op deze foto net haar ogen open omdat ze het geluid hoorde van het scherpstellen van de fotocamera.

En dan heb ik naast het gelukkig maken van enkele met smart op een pup wachtende mensen ook een aantal mensen moeten teleurstellen. Helaas hoort dat erbij, en ik begrijp heel goed dat het in sommige gevallen echt heel erg jammer is. Maar voor mij is het ook onmacht, en weet dat ik liefst iedereen blij had gemaakt, maar dat is gewoon onmogelijk. Heel fijn dat jullie dan toch begrip tonen en willen blijven wachten op een volgend nest. We hopen dat Kimba en straks Nena ook drachtig zullen worden en jullie dan allemaal ook een pup kunnen krijgen! En uiteraard mogen jullie gewoon blijven meekijken in dit puppydagboek, want het zal ook Kimba's puppydagboek worden als ze over een 4-tal weken bij haar echo drachtig mag blijken. Ik moet nog wat mensen terugmailen, maar daar zal ik vandaag overdag wellicht even de tijd voor kunnen nemen. Hopelijk ook voor het maken van de fotofilm van de geboorte. Die zien jullie dan vanzelf verschijnen in dit puppydagboek. Een fijne dag gewenst allemaal en tot morgen!

15 maart,

... daar ligt mama dan, op haar rug. Lekker relaxed en het ziet er grappig uit. Maar o wat gevaarlijk voor haar pupjes, die dapper proberen dit heuvellandschap te trotseren en naarstig op zoek zijn naar de tepel. Maar dan... draait moeder terug en bestaat de kans dat al haar zoekende pupjes onder haar lichaam terecht komen. Zeker pups die gewoon dicht tegen haar aan gaan liggen lopen die kans. Nu is Silke heel beheerst, en ze let echt goed op haar pups, maar ik zou de Newfymoeders niet de kost willen geven die op deze wijze hun pups hebben doodgedrukt. En hiermee mag dan wel duidelijk zijn dat een zgn. doodligrand rondom de werpkist volledig nutteloos kan zijn. De pups kunnen gewoon midden in de werpkist worden doodgelegen. Wederom duidelijk dat je ze echt niet voor maar 5 minuten alleen kunt laten als je geen enkel risico wilt nemen.

En dan huilt er in de middag een pup, hij jammert en de eerste indruk zou kunnen zijn dat hij honger heeft. Maar aan het optrekken van de achterpootjes onder zijn lijfje en het opbolen van zijn ruggetje kunnen we zien dat hij iets heel anders mankeert. Bij een nadere inspectie van zijn poepertje blijkt deze "dichtgeplakt", en is poepen onmogelijk gemaakt. Gevolg: buikpijn en jammeren. Voor moeder bijna niet te doen om dit (letterlijk!) op te lossen, en ik ga aan de slag met een druipnat lauwwarm washandje. Kan gebeuren, en ook hier zal ik ze de kost niet willen geven die er zomaar een (of meerdere ) pup(s) mee verliezen. Je moet het maar net weten toch...

Na de wasbeurt door mij is het aan mama Silke om de stroom op gang gekomen ontlasting te nuttigen (sorry als jullie juist aan het ontbijt zitten) en de billen nogmaals goed schoon te wassen. Tja... dat is nu eenmaal de taak van hondenmoeders. Eind goed al goed. Nu alle puppie-poepertjes meermaals per dag maar even extra checken. Ik hou hem wel even voor je vast Sil...

En dan heb ik gisteren een close up gemaakt van diegenen waar het hier nu dan allemaal om draait, de prachtige zesling van Silke. In de volgorde van hun geboorte: teefje rood, reutje donkergroen, teefje geel, reutje lichtgroen, reutje 3-kleur en teefje 2-kleur.

Tot morgen!

16 maart,

We hebben een enerverende nacht en dag achter de rug. Silke kreeg plotseling in de nacht van maandag op dinsdag hoge koorts. Aan haarzelf was nauwelijks méér te merken dan dat ze hijgeriger was. Ze was niet sloom of merkbaar ziek, at normaal, dronk/drinkt uiteraard wel veel maar ook dat is normaal, maar er was een oplopende temperatuur. Rond de klok van 01.30 uur in de nacht heb ik dan toch contact opgenomen met onze dierenarts (gelukkig had een van mijn "favorieten" van de praktijk nachtdienst) en na telefonisch overleg over de situatie is mijn wederhelft naar de praktijk gereden om medicatie voor Silke op te halen, te weten een kuur antibiotica en pijnstilling om de koorts te remmen. Waar het nu vandaan kwam.. (?) Er was geen sprake van stuwing of (erger nog) een beginnende melkklieronsteking, geen achtergebleven pup meer voelbaar in de baarmoeder, en ook haar uitvloeiing die overigens nog wel overvloedig is, ruikt normaal en ziet er niet abnormaal uit. Mijn gedachten gingen in de eerste instantie dan ook uit naar beginnende eclampsie (acuut calciumtekort in het bloed), iets wat voor kan komen tijdens of na een bevalling, of veroorzaakt wordt doordat de pups d.m.v. de moedermelk teveel calcium aan de moeder onttrekken, maar volgens onze dierenarts komt dit vlak na de geboorte bij kleinere rassen voor, en bij grote rassen meestal later voor, zo tussen de 10e dag en de 4e week. Uit voorzorg heb ik haar toch calcium gegeven, ik had het toch al in huis voor tijdens de bevalling en het kan geen kwaad om het te geven. In de loop van de dag (gisteren dus) ging het steeds beter en nu ik deze update maak in de nacht van dinsdag op woensdag lijkt alles goed onder controle. Maar wat een zorgen. Je hebt het dan liever zelf.

En dan moest Kimba 's morgens ook naar de dierenarts voor haar progesterontest. Inmiddels de 4e test, en zoals we al gedacht hadden en konden merken aan onze reuen was het zover dat ze gedekt mocht worden. Rond de middag dus naar Mocca gereden om Kimba te laten dekken. De eigenaren ken ik persoonlijk heel goed en de dekkingen bij Mocca mag ik gelukkig dan ook op mijn verzoek zelf doen. Dat geeft Kimba, maar zeker ook mijzelf meer rust en voelt voor Kimba vertrouwder. Kimba was helemaal verliefd op haar "bruidegom" en de dekking verliep vlot en volgens het boekje. Hoera, een mooi begin! Vanavond zal ze nogmaals worden gedekt, en mogelijk ga ik morgenvroeg nogmaals een test laten doen om te zien of het progesteron in haar bloed goed is doorgestegen. Maar als alles goed verloopt zullen we Kimba's eerste nestje bruine beren dan half mei mogen verwachten. Het worden weer vier spannende weken tot aan de echo.

Voor vandaag enkele foto's van dag 2 en enkele foto's van gisteren. En afgelopen nacht heb ik de fotofilm van de geboorte gemaakt. Hij staat op de pagina Geboorte, vlak onder de eerste geboortefilm. Veel kijkplezier!

Morgen meer, een fijne dag en tot dan.

17 maart,

Kimba is gisterenavond nog een keer gedekt, en deze dekking ging wederom perfect! Hoopvol nieuws voor de mensen die op een pup van Kimba wachten. En met Silke gaat het weer goed. Haar temperatuur is weer normaal en gelukkig lijkt het leed volledig geleden. Het gaat hier met mams en haar kinderen dus weer allemaal op rolletjes! De melkproductie van mama Silke kan de vraag van haar pups nog helemaal aan, en ze komen niets tekort. Tevreden rollen ze om na iedere voeding, en je ziet ze groeien. Voor vandaag had ik mijn update klaar, maar vergeten te uploaden, op de valreep vlak voor middernacht kwam ik erachter! Donderdag 17 maart dus toch nog net in ons dagboek:

Als extraatje een filmpje van onze newfybaby's drinkend bij hun mama, op dag 4 en dag 5 van hun prille leventje...

18 maart,

Kimba en haar "lover"!

Voor vandaag een foto van de twee waarvan wij hopen dat ze half mei een prachtig netje bruine beertjes zullen krijgen. Morgen zijn onze pupjes één week oud. We vervolgen hun gebeurtenissen dan ook op de volgende pagina en levensfase: 1 week oud!