2 augustus,

Gisteren heb ik onze puppybaasjes ingelicht over het feit dat we een van de pupjes hebben moeten laten gaan. Een verdrietig nieuws, maar uit voorzorg had ik al geen mensen voor het 6e zwarte reutje benaderd. 

Het betreft het reutje met het witte bandje  Ik heb samen met dit dappere kereltje dag en nacht gestreden voor zijn leven, maar ondanks dat we er alles aan hebben gedaan wat in onze macht lag heeft het niet mogen baten. Zijn zuurstoftekort tijdens de bevalling heeft geleid tot complicaties waaraan hij helaas alsnog is komen te overlijden. Ik was er echt even door van slag, ben zo met hem bezig geweest, ieder uur melk in zijn bekje druppelen, want drinken bij zijn mama wilde hij niet, daarvoor was hij te zwak. Iedere 3 uren is er onderhuids vocht toegediend... maar dit alles heeft dan niet mogen baten. Het komt vanwege mijn vermoeidheid even extra hard aan. We gaan nu dan verder zonder reutje "wit", maar wel met 9 andere berensterkte Newfybaby's. Ik moet het maar van mij afzetten, want ik er is reden genoeg om gelukkig te zijn en te genieten van de andere pups en hun supermama!

Voor vandaag een collage van foto's van de afgelopen nacht. Gisterenavond hebben we de huiskamer d.m.v. puppypaneeltjes in tweeën gedeeld, zodat ik tussen de nachtvoedingen in toch met een gerust hart even kan gaan liggen. Olleke gaat dan samen met mij aan de kant van het hekje waar mijn bed staat. Ik dacht  om de 2 uren mijn wekker te zetten, maar dit bleek totaal overbodig! Na de voeding van half 1 ging ik mijn bedje in en er gingen vervolgens 6 zwarte en 3 bruine wekkertjes af rond de klok van 2 uur, half 4 en 5 uur. Wederom dus weinig geslapen, maar de pupjes hebben wel telkens lekker een voeding genuttigd. 

De komende week tot twee weken zal het nog wel ongeveer hetzelfde blijven verwacht ik. Na die tijd hoop ik wat meer nachtrust te kunnen krijgen. Olleke blijft gelukkig tussen de voedingen in zonder mokken of tegenstribbelen bij liggen, maar op het moment dat de pupjes geluidjes gaan maken dan komt ze boven mijn gezicht staan hijgen; "tijd om op te staan vrouwtje, mijn kindertjes moeten eten!"... 

Voor ieder een fijn weekeinde gewenst, en tot morgen!

3 augustus,

En toen zaten we plots met een zieke mama Olleke...

Zij heeft een enorme stuwing in haar melkpakketten gekregen. Haar "overschot" aan melk heeft ervoor gezorgd dat ze nu op het randje van een melkklierontsteking zit. Gisterenmorgen had ik al bemerkt dat zij veel meer hijgde en zich niet lekker voelde. En bij haar temperatuurcontrole bleek Olleke opeens 41 graden koorts te hebben. In haar melkpakketten begonnen zich flinke verdikkingen te vormen. Gelijk heb ik de dierenarts geconsulteerd, en deze heeft gezorgd voor de nodige medicatie. Gelukkig stond Olleke wel al preventief op de antibiotica. Dit doe ik altijd na een bevalling, maar nu kreeg zij dan ook pijnstiller/ontstekingremmer toegediend. En nog voor enkele dagen extra antibiotica. En dan zit je daar met een moederhond met hoge koorts, en was er werk aan de winkel! Prioriteit was ervoor te zorgen dat de melkklieren goed konden doorstromen, dus vrij werden van verdikkingen. Dus dat werd masseren geblazen. Ik ben er tot in de namiddag mee bezig geweest, en in de tussentijd heb ik haar gekoeld door diepvrieselementen (zolang ze echt bevroren waren in een theedoek gewikkeld) onder haar voetzolen te leggen. De enige manier om haar vrij direct te koelen. Nadeel was nu dan ook het extreem warme weer. Ze moest verkoeling krijgen, en de koorts moest na enkele uren beduidend lager worden. Rond de klok van 14.30 uur was de koorts gezakt naar 40.4 en in de loop van de namiddag/avond was het godzijdank verder gedaald naar 39.3. Het resultaat van de hele middag "borstmassage" en koelen. En uiteraard de medicatie. In de tussentijd moesten haar melkpakketten volledig leeg gemolken worden, en aangezien de pupjes nog maar kleine maagjes hebben die geen grote stromen melk kunnen en mogen verwerken, restte er niets anders als dat ik daarvoor dan moest zorgen. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, en ik kwam op het idee om dan maar een borstkolf aan te gaan schaffen. Stad en land afgebeld, en laat die nu juist overal net uitverkocht of in het geheel niet te krijgen zijn op de zaterdagmiddag. Toen heeft Renske de overburen maar eens gevraagd, zij hebben een museum "Terug in de Tijd" en je kunt het zo gek niet bedenken of het is er aanwezig. En jawel, binnen 10 minuten stond de buurman aan de deur met een keuze uit maar liefst 5 borstkolven! De schatten hadden hun werk gelijk uit handen laten vallen en zijn op zoek gegaan naar geschikte borstkolven. Nou, het spreekwoord "een goede buur is beter als een verre vriend" is op hun wel van toepassing! Ontzetten lief... Helaas bleek geen van allen geschikt of functioneel, en heb ik alsnog met de hand zitten "melken". Het was een zwaar middagje, zonder wat slaap in te hebben kunnen halen. En ook werkelijk nergens anders tijd voor kunnen hebben. Om 15.00 uur zat ik pas aan mijn ontbijt. Ik kreeg geen hap door de keel vanwege mijn zieke Olleke. Maar gisterenavond leek het allemaal weer enigszins onder controle, en ben ik na de nachtelijke voeding van 24.00 uur in mijn bedje gestapt. Niet voor lang, want om half 2 meldde Olleke zich. Ze pakte mij terwijl ik lag te slapen bij de arm en trok mij zowat het bed uit (waterwerk kan blijkbaar ook op het droge volgens haar) en toen was het met mijn nachtrust weer gedaan. Haar temperatuur was weer gestegen naar 39.6, en dat vond ik toch wel zorgwekkend genoeg om haar weer te gaan koelen, terwijl de pups hun uiterste best deden om zoveel mogelijk bij hun mama te drinken. Intussen ben ik weer aan het masseren gegaan bij de probleemborst helemaal achteraan, waar zich opnieuw een verdikking aan het vormen was. En toen was het half 5 in de morgen... en zat ik dan maar aan de koffie en een afbakbroodje deze update te maken. Klaarwakker, en nog lang niet gerust over Olleke. Maar de temperatuur is inmiddels weer 39.4. Niet volledig normaal, hij moet echt minimaal een half graadje lager, maar als hij in ieder geval maar niet meer stijgt. Olleke is het rustigst als ik haar laat liggen waar ze zelf wil, dus niet mee achter het hekje langs mijn bed. Dus zit er niets anders op als maar wakker te blijven. 

Een heel verhaal dus voor vandaag. Ik hoop dat het vandaag overdag langzaam steeds beter zal gaan. Al moet ik zeggen dat Olleke zich nu wel "normaal" gedraagt. Ze zit wel weer lekker(der) in haar vel, en heeft met veel smaak weer gegeten.

Tot morgen!

4 augustus,

Nadat de temperatuur van mama Olleke gisteren in de eerste instantie gedaald was, liep hij op een gegeven moment toch weer dusdanig op dat ik wederom de dierenarts heb gebeld. Opnieuw heeft ze een injectie pijnstiller gekregen. Nare bijkomstigheid voor haar was dat ze gelijktijdig ook zoveel last van naweeën had. Volledig normaal, maar wel vervelend. Hopelijk deed de pijnstiller ook daar iets voor. In ieder geval daalde Olleke's temperatuur in de loop van de avond, en hebben we een heel wat rustiger nacht achter de rug. Wel willen de pups iedere anderhalf tot twee uur uur drinken, dus langer als hooguit anderhalf uur kan ik niet achtereen slapen. Maar als het dan allemaal probleemloos verloopt heb ik er heel wat voor over. Dan is het een verademing om mama Olleke van haar pupjes hun voeding te zien genieten. Nu maar hopen dat de koorts vandaag wegblijft! Haar stuwing is grotendeels verdwenen, en ik heb alle verdikkingen in haar melklijsten weg kunnen masseren. Dus daaraan zou het dan niet meer kunnen liggen. 

De foto van Olleke met haar pupjes is van vanmorgen, de weegschaalfoto's van onze newfybaby's zijn ook van vanmorgen en de andere foto's van onze baby's zijn van gisterenavond.  

 Weegmomentje bij het aanbreken van de dag (dag 4):

5 augustus,

03.00 uur;

Even een nachtelijke update om 3 uur in de morgen. Ik begin er een beetje geruster op te worden dat Olleke geen hoge koorts meer zal krijgen. Haar temperatuur is in de afgelopen 12 uren niet meer boven de 39.3 - 39.5 gekomen. Ik meet haar nog iedere 2 uren, want ik heb wel gezien hoe snel het toch weer van 39.2 naar 40 graden omhoog kon vliegen! Ik ga er voorlopig nog even mee door, maar verwacht dat we het ergste hebben gehad. Nu na de nachtelijke voedingen van 00.00 uur-00.30 uur en 02.00 uur-02.30 had Olleke weer honger en heeft ze een heerlijke bak eten verslonden. Het duurde wel even voordat ze buiten wilde plassen met als gevolg dat ik nu klaarwakker ben. Dan maar even een korte update met een eerste foto van vandaag. Later vandaag meer. Nu maar proberen wat slaap te vatten, wellicht zullen de pupjes zich ergens tussen 04.00 uur en 04.30 uur weer melden. Het is wel erg vermoeiend die drie nachtelijke voedingen, maar ze groeien erg goed, en flesjes geven en is nu ook nog altijd niet nodig. Mama Olleke geeft geweldig melk. 

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

All rights reserved v.d.Turfhoeve Newfoundlands © 2004-2014